Monday, December 30, 2013

കണ്ണാ...



വൃന്ദാവനത്തിലെ
നേര്‍ത്ത നീലവെളിച്ചത്തിന്റെ മറവിലും
നിന്റെ മിഴിയിണകള്‍ക്ക്
വജ്രത്തിളക്കം.

നനഞ്ഞ ചുണ്ടിലെ
മൃദു ചുംബന ലഹരിയില്‍
നമ്മള്‍, യമുനയുടെ തീരങ്ങളിലെ
നിറസന്ധ്യാ നക്ഷത്രങ്ങള്‍

ഒരു ചെറുചിരിയിലൊളിപ്പിച്ച
നിന്റെ നീണ്ട മൌനത്തിന്
ഒരുപാട് കഥകള്‍
പറയുവാനുള്ളതുപോലെ..

കണ്ണാ, ഇനിയും ജന്മമുണ്ടായാല്‍
എനിക്ക് നിന്റെ പ്രിയസഖി രാധയാവണം
കല്പാന്ത കാലത്തോളം പ്രണയിച്ച്
എന്നെ നിന്നില്‍ ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്തുക..

No comments:

Post a Comment