തിരിച്ചറിവ്

ഏതു ചിമിഴിലാണ്
സ്നേഹനിലാവിന്റെ തുണ്ട്
നീ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത്..

ഹൃദയം കൊണ്ട്
ഞാനെഴുതിയ കാവ്യങ്ങള്‍
ഇരുട്ടിന്റെ എതറയിലാണ്
നീ പൂഴ്ത്തിവെച്ചിരിക്കുന്നത്..

നിന്റെ പുഞ്ചിരിയുടെ
കുളിര്‍മ്മ
എന്നെ പുണരുന്ന
ഏതു നിമിഷങ്ങളിലാണ്
എന്റെ പ്രണയം നീ
തിരിച്ചറിയുന്നത്‌...

തിരസ്കാരത്തിന്റെ
പ്രാണവേദനയിലും
തിരിച്ചറിവിന്റെ
നേര്‍ത്ത ഇഴകള്‍
എന്റെ ഹൃദയത്തെ
തലോടുന്നുണ്ട്.

അപൂര്‍വ്വമായ
ഒരു ശാന്തത
ഇപ്പോള്‍ എന്നെ പുണരുന്നുണ്ട്.
ഞാനതില്‍ അല്‍പനേരം
ലയിക്കട്ടെ.

അപരിചിതന്‍

ചാരത്തില്‍
ഊതിയൂതി തെളിയിച്ച
കനലുപോലെയൊന്ന്
നെഞ്ചിനകത്തും..

 ചുണ്ടുകള്‍ 
ചേര്‍ത്തുപിടിച്ചിട്ടും
വിതുമ്പലാല്‍
വിറയ്ക്കുന്നുവോ..

എനിക്കറിയാം
നമുക്കിടയില്‍
ഒരുകടലോളം
അകലമുണ്ടെന്ന്..

എങ്കിലും ചിലപ്പോള്‍
ഹൃദയമൊന്നു  തുള്ളുന്നത് 
നേരിട്ടറിയാം.

ദിക്കുതെറ്റിയവന്റെ
അന്ധാളിപ്പും,
കടല്‍ മോഹങ്ങളുടെ
ആഴവുമുണ്ട്
ചിലപ്പോഴെങ്കിലും...

തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ട്'
എത്രയൊക്കെ ശ്രമിച്ചാലും
കാതങ്ങള്‍ക്കകലെ,
നമ്മള്‍
രണ്ടപരിചിതര്‍...

പകര്‍ന്നാട്ടം

നീണ്ട മൌനവാല്മീകത്തിലമര്‍ന്ന
നിര്‍ജ്ജീവമായ കണ്ണുകളുള്ള
വിരസമായ പകലിനെയും,
മനസ്സില്‍ വെറി വീഴ്ത്തി വികൃതമാക്കിയ
വെയിലിനേയും ,
ജന്മനാ അന്ധയായ,
ശിലപോലുറച്ച ,
ഹൃദയമില്ലാത്ത രാത്രിയെയും
ഞാന്‍ മറന്നു.

ഇപ്പോള്‍
സ്വപ്നങ്ങളുടെ ആവേഗമുള്ള
പൂക്കളുടെ ഗന്ധമുള്ള
പകലിലാണ് ഞാന്‍.
വെയിലിനിപ്പോള്‍
പ്രണയത്തിന്‍റെ പകര്‍ന്നാട്ടമാണ്
ഇടയ്ക്കിടെ ഇക്കിളി കൂട്ടാനെന്നപോലെ
മയക്കു ചിരിയുമായി
കാറ്റും കൂടെയുണ്ട്.