നീണ്ട മൌനവാല്മീകത്തിലമര്ന്ന
നിര്ജ്ജീവമായ കണ്ണുകളുള്ള
വിരസമായ പകലിനെയും,
മനസ്സില് വെറി വീഴ്ത്തി വികൃതമാക്കിയ
വെയിലിനേയും ,
ജന്മനാ അന്ധയായ,
ശിലപോലുറച്ച ,
ഹൃദയമില്ലാത്ത രാത്രിയെയും
ഞാന് മറന്നു.
ഇപ്പോള്
സ്വപ്നങ്ങളുടെ ആവേഗമുള്ള
പൂക്കളുടെ ഗന്ധമുള്ള
പകലിലാണ് ഞാന്.
വെയിലിനിപ്പോള്
പ്രണയത്തിന്റെ പകര്ന്നാട്ടമാണ്
ഇടയ്ക്കിടെ ഇക്കിളി കൂട്ടാനെന്നപോലെ
മയക്കു ചിരിയുമായി
കാറ്റും കൂടെയുണ്ട്.
No comments:
Post a Comment