Saturday, July 2, 2011

ഞാന്‍ തനിച്ചായിരുന്നു...



എവിടെയും
ഞാന്‍ തനിച്ചായിരുന്നു ..

നടന്നു തീര്‍ത്ത പാതകള്‍
കയറിത്തീര്‍ത്ത
കുന്നുകള്‍
ഓടിക്കയറിയ
പടികള്‍

എപ്പോഴോ
കടന്നുപോയ ബാല്യം
എവിടെയോ
നൊമ്പരമുണര്‍ത്തുന്ന
ഓര്‍മ്മകള്‍
കണ്ണു നീരുണങ്ങാത്ത
സന്ധ്യകള്‍,
നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍
ഇരുട്ടിനെ ഭയപ്പെട്ട്
ഉറങ്ങാതിരുന്ന
രാത്രികള്‍

എവിടെയും
ഞാന്‍ തനിച്ചായിരുന്നു ..

പ്രണയം
പകര്‍ന്ന സുഖം
തനിച്ചല്ലന്നൊരു
തോന്നല്‍
നൈമിഷികമായ്‌
തീര്‍ന്നപ്പോഴും,
ഇരുട്ടിന്റെ മാറില്‍
മുഖമമര്‍ത്തി
തേങ്ങിയപ്പോഴും

എവിടെയും
ഞാന്‍ തനിച്ചായിരുന്നു ..

ക്ഷണികമായ
ജീവിതക്കുപ്പായം
അഴിച്ചുവെച്ച്
മണ്ണിലേക്കമരുമ്പോള്‍,
അപ്പോഴും
ഞാന്‍
തനിച്ചാണ്.

No comments:

Post a Comment