നീ നീട്ടിയ,
സ്നേഹനിലാവിന്റെ ഒരുതുണ്ട്
എന്നെ കൊതിപ്പിച്ചപ്പോഴാണ്
നിന്റെ വാചാലതയില്‍ തട്ടി
എന്റെ മൌനത്തിന്റെ വക്കടര്ന്നത്‌
എന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ
ക്യാന്‍വാസില്‍
നീ നിറം പകര്ന്നപ്പോഴാണ്
ആകാശക്കോണിലായി
മടക്കി വെച്ച
ചെഞ്ചുവപ്പു പുതപ്പിന്റെ
ഒരു കീറ്
എന്റെ മുഖത്തും പതിച്ചത്
പക്ഷെ,
ചേര്ത്തു വെച്ചപ്പോഴും
ഒന്നിച്ചു കൂടാത്ത-
എന്റെ മുറിവുകളില്‍ നിന്ന്
രക്തമൊഴുകിയത്
നീ കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചപ്പോഴാണ്
എന്റെ സ്വപ്നം
ജഡമായിരുന്നു എന്ന്
ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്
No comments:
Post a Comment